Marcus, het oudste evangelie, is zo héérlijk compact. Hij valt helemaal in het begin al met de deur in huis: 'Begin van de Blijde Boodschap van Jezus Christus, de Zoon van God'. Boem, dat staat! Dát is zijn getuigenis, dát is zijn program. Geen kind-verhalen, geen inleidende vertellingen, maar meteen door naar de kern: Jezus' spreken en handelen.
Want direct volgend op de zojuist gelezen beginregels verhaalt Marcus al over Jezus' doop in de Jordaan, het stártschot van diens openbare optreden.
Wel, bij een compact evangelie hoort natuurlijk een compacte overweging. Ik zal u dus niet vermoeien met een lang verhaal maar slechts twee puntjes nader belichten die mij opvallen, twee krenten uit de pap, zo u wilt.
Ten eerste haalt Johannes Jesaja aan als hij zegt: 'Zie, ik zend mijn bode voor u uit die voor U de weg zal banen,' en dan komt het: 'een stem van iemand die roept in de woestijn'. Misschien realiseren wij het ons niet meteen, maar hieraan ontleent onze taal de uitdrukking: 'een roepende in de woestijn'… Maar… da's het gekke: in het Nederlands betekent dit: Iemand die roept maar waarnaar niét wordt geluisterd… Naar Johannes werd door velen wél geluisterd. Dat blijkt uit het verhaal. Maar wij? Luisteren ook wij naar Johannes' stem? Horen wij wél wat hij ons te zeggen heeft? Namelijk dat de komst van de langverwachte Messias aanstaande is! En wat betekent dat dan voor óns?
Het tweede puntje waarop ik aansla is dat Johannes zijn gehoor vraagt: 'Bereidt de weg van de Heer, maakt zijn paden recht'. Wel, nu vandaag zijn wij zijn gehoor! En de vraag is: Gaan wij in op zijn oproep? Wat doen wij om de weg voor de Heer te bereiden? Wat doen wij om kromme paden recht te trekken?
Nu het stof van de Tweede Kamerverkiezingen is neergedaald is deze vraag héél actueel.
Ik hoop en bid dat er hernieuwde aandacht komt voor de zwakken in onze samenleving. In een rijk land als Nederland is het toch beschámend dat in de afgelopen jaren steeds meer mensen een beroep moeten doen op voedselbanken…!
In een zo sociaal land als het onze is het toch onverteerbaar dat steeds meer mensen de technologische ontwikkelingen in onze samenleving niet meer kunnen bijbenen terwijl er tegelijkertijd praktisch geen 'loketten' meer zijn waar je gewoon met je vragen en problemen terecht kunt?
In een van oudsher gastvrij land als het onze zou het toch bedroevend zijn als wij vluchtelingen, mensen in nóód, voortaan massaal zouden weren?
Deze en vele andere maatschappelijke kwesties vragen om politiéke keuzes, en deze keuzes zouden door ons, christenen, kunnen worden gehouden tegen het licht van wat Johannes de Doper ons óók vandaag de dag voorhoudt: 'Bereidt de weg van de Heer, maakt zijn paden recht'. Dit is ook precies wat Jezus zélf ons elders in het evangelie voorhoudt wanneer Hij spreekt over de Werken van Barmhartigheid: Geen vrijblijvende luchtfietserij, maar concrete inzet voor onze naasten.
Amen.
Pastor Frank van Roermund o.praem.
