"Deze week beginnen de eindexamens voor leerlingen van vmbo, havo en vwo. Ook in huize Moorman krijgen we dat ten volle mee. Onze oudste zoon hoopt zijn zesjarige schoolcarrière met succes af te sluiten. Hij heeft zich al weken opgesloten op z’n kamer met z’n boeken en laptop. Hij komt er alleen af om te eten en te trainen.
Zelfs z’n bijbaantje moet er tijdelijk aan geloven. We leven en lijden met hem mee. Met liefdevolle aandacht en gezonde afstand. Hij moet nu zelf laten zien wat hij waard is.
Ik benijd deze generatie examenkandidaten niet. De laatste twee jaar van hun schooltijd werden ernstig beperkt door Corona. Veel digitale lessen, weinig echt contact met medeleerlingen en leuke dingen zoals reisjes gingen niet door. Gelukkig kunnen ze het behalen van het diploma straks wel uitbundig vieren.
Deze periode doet me terugdenken aan m’n eigen eindexamen, in 1988. Ik zat op een fijne school en had een hechte vriendengroep. Het idee dat warme bad te moeten verlaten, maakte me wel eens verdrietig. Tegelijkertijd had ik zin in m’n nieuwe leven: studeren, op kamers gaan, nieuwe mensen ontmoeten, een grote stad ontdekken.
Van de eindexamens herinner ik me weinig, behalve de geur van het tapijt in de gymzaal, met de lange rijen tafeltjes erin. Ik had gezonde zenuwen, maar was optimistisch over de goede afloop. Van het slagen weet ik des te meer: de ontlading na de uitslag, de vlag met boeken uit het raam en heel veel eindexamenfeesten. Die van mij viel samen met de finale van het EK voetbal in München tussen Nederland en de Sovjet-Unie. Gullit en Van Basten scoorden. We waren Europees Kampioen en mijn feest kon niet meer stuk.
Ik wens de huidige examenkandidaten (en de mensen in hun omgeving) heel veel succes. Het is nog even hard blokken, maar daarna kan hopelijk de vlag uit. Dan lonkt een lange vakantie en heel veel ontspanning. Voor daarna wens ik iedereen heel veel succes met de vervolgopleiding."
