Vandaag, op de achtste dag van Kerstmis, het zogeheten octaaf van Kerstmis vieren we het hoogfeest van de heilige Maria, Moeder van God…
Wellicht dat sommigen nu denken: wat is dat voor eigenaardige titel 'Moeder van God', waar komt dát nou vandaan en waarom wordt dit op Nieuwjaarsdag gevierd?
Wel, het past eigenlijk heel góed op deze dag, omdat alle feestdagen rond Kerstmis dagen zijn waarop we gedenken - telkens met een eigen accent - hoe God zich aan ons, mensen, openbaart. In de Kerstnacht openbaart God zich in een kwetsbaar kind aan de herders in het veld, in de beslotenheid van een stal. In de dagmis van Kerstmis ligt het accent op de theologische doordenking van deze bijzondere geboorte, op de menswording - zoals dat heet - van het Woord van God. We lezen dan die prachtige proloog uit het Johannesevangelie. Morgen, op het hoogfeest van Openbaring, wordt de bekendmaking van de geboorte van het Kerstkind verbreed tot de hele wereld. De wijzen uit het oosten vertegenwoordigen immers symbolisch alle volkeren op aarde.
En vandaag dan een… een Mariafeest? Ja, maar eigenlijk is die titel 'Moeder van God' in eerste instantie ook wéér een getuigenis over Jezus, haar Zoon. Immers, hiermee wordt uitgezegd dat Jezus met Gód mag worden geïdentificeerd, met een mens van vlees en bloed - zoals wij allemaal - maar in wie Gods Geest niet een beetje, maar ten vólle aanwezig is.
Het mag wel duidelijk zijn, dat Maria een uitzonderlijk belangrijke rol speelt in de Openbaring van God in Jezus, haar Zoon. Zij toont zich ontvankelijk voor Gods Woord, haar aangezegd door de aartsengel Gabriel, dat zij de Messias zou baren. En vandaag in het evangelie horen wij hoe Maria de woorden die de Herders van Gods engelen hadden gehoord in haar hart bewaart en overweegt. Opnieuw zijn het niet te bevatten woorden. En opnieuw leert zij hoe om te gaan met zulke woorden, namelijk ze niét naast je neer te leggen, maar ze te bewaren in het hart en ze te overwegen.
Jammer genoeg is Jozef in de loop van de geschiedenis nogal in de schaduw gebleven. Onterecht eigenlijk, want ook Jozef speelt een grote rol in Gods openbaring in Jezus. Hij immers krijgt Godsopenbaringen in dromen: hij neemt Maria tot zijn vrouw - ondanks haar zwangerschap waaraan hij part nog deel had. Hij vlucht met Maria en Jezus naar Egypte om te ontsnappen aan de moordzucht van Herodes, en keert pas terug na diens dood om zich te vestigen in het veilige Galilea in plaats van het vijandige Juda. Dus: door gehoor te geven aan Gods woorden - tot hem gekomen in dromen - maakt Jozef de Messiaanse droom mogelijk.
Wat kunnen wij nu leren van Maria en Jozef, wat reikt deze rijke Kersttijd ons aan?
Wel: wees ontvankelijk voor wat God je zeggen wil: neem in de drukte van alle dag regelmatig momenten van rust en ontvang Gods woord in de stilte van je hart… Denk erover na, maar durf óók te drómen als Jozef. Heb vertrouwen dat je tot inzicht zult komen door de woorden te overwegen in je hart. En tot slot, laat Gods woorden vruchtbaar worden in je leven door ernaar te handelen.
Een mooie set voornemens - zou ik zo zeggen - voor het nieuwe jaar!
Een Zalig Nieuwjaar!
Pastor Frank van Roermund o.praem.
