"Dit jaar zou mijn oma honderd jaar zijn geworden. Helaas overleed ze in de zomer van 2019, na een liefdevol, inspirerend en rijk leven. Ik ben dankbaar dat de coronapandemie haar bespaard is gebleven. Toch vraag ik me wel eens af hoe zij deze nare situatie beleefd zou hebben. Eigenlijk weet ik het antwoord wel. Ze zou de beproeving accepteren, zonder oordelen en met milde wijsheid.
Ze zou op zoek gaan naar wat nog wel zou kunnen en dat waarderen. En ze zou oog en aandacht hebben voor mensen die het nog moeilijker hebben dan zijzelf.
Ik weet dat er in Bernheze veel mensen zijn zoals mijn oma. Die vreselijk balen van de nieuwe lockdown, maar die opnieuw de schouders rechten en pogingen doen er wat van te maken. Die zich aanpassen aan de nieuwe omstandigheden en ‘t met de nodige vindingrijkheid proberen vol te houden. Dat is mooi om te zien.
Het virus is voorlopig nog lang niet weg. De opkomst van telkens een nieuwe variant laat dat zien. Dat dwingt ons om na te denken hoe we met het virus kunnen omgaan. Hoe richten we onze samenleving zo in dat we kunnen blijven doen wat we fijn vinden? Welke aanpassingen zijn daarvoor nodig? Ik ga daarover graag met u in gesprek. U heeft daar ongetwijfeld goede ideeën over.
Maar nu gaan we eerst dit bijzondere jaar afsluiten. Ik vraag u te blijven omzien naar elkaar. Heb oog voor mensen die alleen zijn; een kaartje, een telefoontje of een lief gebaar kan heel veel goed doen. Heb begrip en aandacht voor jongeren die de inperking van hun vrijheid extra hard zullen voelen. Blijf kopen of bestellen bij lokale ondernemers, ze hebben uw steun hard nodig.
Ik wens u ontspannen feestdagen en een gelukkig en gezond 2022!"
