Dorpsnieuws

Joost JansenEffeta! Ga open! Dit woord klinkt bij mij na. Gelukkig dat we na anderhalf jaar corona weer meer open kunnen. Velen snakken er naar, om elkaar te ontmoeten, jongeren en niet meer zo jong, verlangen naar te kunnen chillen, om evenementen bij te wonen, om uit hun dak te gaan… Er is een grote hunker naar fysieke ontmoeting in onze samenleving.

Ook bij ons, in onze parochie. We willen zo veel meer ook al worden we nog een beetje ingeperkt…
Wat is dan het ‘zoveel meer’ dat we willen? Waarin willen wij meer ‘open gaan’? Er is de afgelopen tijd heel veel goeds gebeurd. We zijn creatief geweest om via vele soorten middelen elkaar te inspireren. Maar echt weer naar de kerk kunnen gaan, ongehinderd, dat is toch anders. Er gebeurt in het onderlinge verkeer, in het samen kunnen zingen, in de ontmoeting vóór en ná zoveel meer. Gewoon een open kerkdeur, een open ontvangst: wij zijn toch geschapen om met elkaar op te trekken. Jezus zegt om een Verbond met elkaar te vormen. Ga maar open, zegt Hij.
Waarin willen we meer ‘open gaan’? Ik probeer met u een hartenwens te delen. Ik hoop dat het lukt. Nu ik een stap terug zet in het pastoraat van onze parochie wil ik die hartenwens met jullie delen. Het verhaal van Jezus dat we zojuist hoorden gaat over een dove mens die vanwege zijn doofheid ook moeilijk praat. U kent dat. Er is de fysieke doofheid en vandaag is er veel aan te doen met al die gehoorapparaten. Er is ook een andere doofheid: in je zelf opgesloten zitten zodat je andere niet hoort en ook niet openstaat voor een Blijde en bevrijdende Boodschap. En onze christelijke traditie staat juist voor die Blijde Boodschap opgetekend in een grote keur aan verhalen, Bijbelverhalen, en toch één Blijde Boodschap. Net zoals bij een mens met gehoorproblemen, wanneer je deze Blijde Boodschap niet hoort, je niet laat uitdagen, zul je ook moeite hebben om zelf woorden te vinden voor je geloof. Je zult anderen niet bereiken. Je hebt geen woorden. Ik meen dat we anderen dan te kort doen. Dit heeft te maken met mijn hartenwens. Want ik geloof heilig dat die Blijde Boodschap van Jezus ons kan helpen om mensen meer tot elkaar te brengen, tegen de individualisering in. Ik geloof dat je zelf beter met de uitdagingen (andere zeggen moeilijkheden) van het leven om kunt gaan. Die Blijde Boodschap zegt mij namelijk dat ik altijd op kan staan als ik gevallen ben en dat zelfs als ik een ‘looser’ ben, ik de moeite waard blijf omdat ik en wij allemaal kinderen van God zijn. Die Blijde Boodschap zegt mij dat onze wereld niet gesloten is maar er altijd een Boven is, een hemel, waardoor ik anders met de aardse zaken omga.
Vandaag is het de jaarlijkse Parochiedag, en het is heel bijzonder dat we een fulltime pastoraal werker mogen aanstellen Guido Dieteren. Met hem, met de andere pastores, met een stevig parochiebestuur, met de mensen op de locaties in de vijf dorpen, staan we samen voor een enorme uitdaging in de post-coronatijd. Veel activiteiten moeten nieuw leven worden ingeblazen. De vieringen op zondag, de gezinsvieringen en alle andere soorten vieringen vragen om mensen die er gewoon ‘zijn’, met elkaar, voor elkaar. En wat ik als speerpunt zou willen zien: dat we er op uitgaan. Mensen komen niet meer automatisch naar de kerk. De kerk moet naar de mensen toe: er op uit met een Goede, opwekkende boodschap. Ook de kerk moet open gaan – Effeta! – naar buiten.
Beste mensen, laat onze oren en ogen opengaan, dan gaan ook onze monden open. Laten we onze harten openmaken opdat we ons door anderen, en met name door echt andere mensen, laten raken. ‘Eigen volk eerst’ is niet christelijk, is zelfs anti-christelijk. Het woord ‘katholiek’ betekent alles en iedereen omvattend. Wil je dit uitdragen dan zul je wel open moeten gaan. We kunnen geraakt worden door mensen die ver weg zich inzetten voor het geloof en mooie, inspirerende dingen doen. Ik denk dan: zo ver hoef je niet te gaan. Hier in Heeswijk-Dinther-Loosbroek-Berlicum-Middelrode liggen de kansen voor het oprapen. Ook hier in onze streek zijn mensen die verbonden kunnen worden, in de twee betekenissen: hun wonden verzorgd, maar ook verbonden tot één grote familie, Gods family. Laten we dit hier in deze kerk en straks op het Beukplein inoefenen en zo een mooie start maken voor dit nieuwe pastorale werkjaar.

 

Plaats reactie


Beveiligingscode
Vernieuwen