"Waarachtige liefde prevaleert áltijd boven wetten"
We hoorden zojuist twee genezingsverhalen: het éne verpakt in het andere volgens de sandwichformule. Twee verhalen die met elkaar verbonden zijn door een aantal overeenkomsten en elkaar zo in betekenis versterken.
Eerst is daar het meisje van twaalf, de dochter van Jaïrus, een vooraanstaand overste van de synagoge. Het is een meisje op de grens naar volwassenheid, maar zó ziek dat ze die volwassenheid niet zal bereiken… Jezus gaat op verzoek van haar vader op weg om haar de handen op te leggen opdat ze mag genezen.
Dan begint Marcus een ánder verhaal, dat vertelt over een oudere vrouw die al twaalf jaar aan bloedvloeiingen lijdt. Volgens de Joodse wet is zij daardoor onrein en dus onaanraakbaar. Zij leeft in schrijnend isolement en is feitelijk bij leven al dood verklaard. Zij kríjgt geen aandacht, zij éist geen aandacht, zij raakt Jezus niet fysiek aan maar alleen stiekem zijn kleed en wordt terstond genezen. Was zij eerst ónzichtbaar, nu roept Jezus haar tevoorschijn en noemt haar 'dochter', ofwel: hernieuw volwaardig lid van de gemeenschap waardoor zij weer in de openbaarheid kan treden. Haar isolement is doorbroken, zij komt weer tot leven.
Nu keert Marcus weer terug naar het verhaal over het dochtertje van Jaïrus. De situatie is inmiddels hopeloos verergerd: alle hoop lijkt te zijn vervlogen want zij is in de tussentijd gestorven… Jezus echter stelt Jaïrus gerust en zegt: 'Wees niet bang, maar blijf geloven'.
Opmerkelijk is, dat tot nu toe alles gebeurt te midden van de menigte. De hierop volgende ontmoeting echter, de aanraking en genezing vinden plaats in de beslotenheid, buiten het zicht van de massa. Dit wordt nog eens versterkt door Jezus' nadrukkelijk gebod dat niemand dit te weten mag komen… Dit nu doet sterk denken aan de verheerlijking op de berg Tabor. Ook dan gaat Jezus met alléén Petrus, Jakobus en Johannes de berg op alwaar zij getuigen zullen zijn van zijn verheerlijking, een mystieke Godsontmoeting waarover zij op dát moment moeten zwijgen, omdat zij het pas later - ná zijn verrijzenis - met de ogen van het geloof zullen kunnen begrijpen... Kennelijk is óók de opwekking van het twaalfjarige meisje een doorkijkje naar een Goddelijke werkelijkheid die pas ten volle kan worden verstaan vanuit het perspectief van Pasen, vanuit het geloof in de verrijzenis.
De vrouw met de bloedvloeiingen wordt in de ontmoeting met Jezus door haar geloof genezen. Zij raakt Jezus aan via zijn kleding, omdat zij - een onaanraakbare - weet dat de Joodse wet haar elk fysiek contact verbiedt. Jezus echter maakt hier geen probleem van. Integendeel. Nadat zij eerlijk bekent, bevestigt Jezus liefdevol haar genezing die zij al in geloof had ontvangen.
Ook het twaalfjarig dochtertje van Jaïrus wordt in de ontmoeting met Jezus door het geloof van haar vader genezen. Ook hier vindt een aanraking plaats in strijd met de wet: het is voor een Jood immers ten strengste verboden een dode aan te raken. Jezus echter lapt dit aan z'n laars en toont daarmee dat Gods liefde prevaleert boven alles!
Al bij al een prachtig evangelie met twee verschillende maar gelijksoortige genezingsverhalen die ons wijzen op het belang van waarachtige ontmoetingen tussen mensen, van waarachtige aandacht voor elkaar, en van waarachtig geloof in de heilzame werking die hiervan uitgaat. Twee genezingsverhalen die tonen dat waarachtige liefde áltijd prevaleert boven wetten. In liefdevolle ontmoetingen immers komt God aan het licht die uitgestotenen wegroept uit hun isolement en dood verklaarden opricht tot nieuw leven.
Daar kan de politiek een voorbeeld aan nemen.
Vandaag de dag in het bijzonder in Hongarije!
Pastor Frank van Roermund o.praem.
