Telkens als ik het verhaal hoor uit de Handelingen der Apostelen,9,26-31; Johannes 15,1-8, hoe het Paulus in die prille begintijd is vergaan, dan heb ik telkens opnieuw met hem te doen. Natuurlijk, wij allen hebben niet van dichtbij meegemaakt hoe hardvochtig deze Paulus aanvankelijk tekeer ging tegen de eerste volgelingen van Jezus.
Maar, wetende hoezeer hij - ná zijn bekering - de rest van zijn leven werkelijk het vuur uit de sloffen heeft gelopen voor Christus' boodschap, moet het hem wel heel zwaar zijn gevallen dat hij in dat allereerste begin - en eigenlijk ook daarna - nooit écht aansluiting heeft kunnen vinden bij de apostelen van het eerste uur.
Paulus werd nogal argwanend bekeken. Bij dit alles komt ook nog eens de vijandige houding uit de hoek van de Hellenisten, de Grieks sprekende niet-joden. En dat waren er veel: In die tijd was in het Middellandse zeegebied Grieks de voertaal. Kortom: het was voor Paulus een héle moeilijke tijd. 'Hoe houdt ie het vol' zou je zeggen! Waar haalt Paulus de energie vandaan! Ver weg van huis, missionerend… Nergens had hij een voorbeeld. Niemand was hem voorgegaan waaraan hij zich kon optrekken. Overal moest hij pionieren.
Als we kijken naar de evangelietekst van zojuist, dan wordt veel duidelijk. Jezus vergelijkt zich hier met een wijnstok: 'Ik ben de wijnstok, gij de ranken. Wie in Mij blijft terwijl Ik blijf in hem, die draagt veel vrucht, want los van Mij kunt gij niets.'
Als geen ander weet Paulus zich een rank verbonden met Christus, de wijnstok. Al zijn energie, die enorme inzet, heeft hij niet van zichzelf, maar ontvangt hij van Christus. Met recht kan van Paulus gezegd worden dat hij een rank is die rijkelijk vrucht draagt.
Wij op onze beurt kunnen de vergelijking die Jezus maakt nog verder doortrekken: Met de jaren worden de ranken van voorheen sterker, ze worden tot nieuw hout waaraan weer nieuwe ranken ontspringen. Wij zijn als het ware de ranken van ónze tijd, verbonden aan het hout uit voorafgaande jaren. Wij mogen voortbouwen op wat anderen tot stand hebben gebracht. Uiteindelijk ontvangen alle ranken, alle takken, dus ook wij hun groeikracht van de éne wijnstok: Jezus Christus. En: zoals Paulus weerstand ondervond en onbegrip ontmoette, zoals hij werd gezuiverd als een rank die werd gesnoeid, zo zullen ook wij moeilijkheden ervaren op ónze levensweg.
Dit is niet altijd even gemakkelijk. Maar de belofte staat dat dit ook zijn positieve kanten heeft: Snoeien voorkomt wildgroei, het houdt de plant gezond. Snoeien resulteert in hernieuwde groei en een rijkere oogst.
Pastor Frank van Roermund o.praem.
