Tegenover het gebral van een Trump wordt ons hier Johannes de Doper geschilderd die over Jezus zegt: ‘Na mij komt die sterker is dan ik, en ik ben niet waardig mij te bukken en de riem van zijn sandalen los te maken.’ Wat een contrast! Werelden van verschil. Aan de ene kant een president die zijn aanhang ophitst, zo sterk dat op een gegeven moment ‘de beer los is’.
Aan de andere kant een plekje aan de Jordaan waar Jezus gedoopt wordt, erkend wordt, herkent wordt als Messias, als Zoon van God. Haat tegenover liefde. Dictator tegenover de dienaar. Welke boodschap heeft dat voor ons gedoopte mensen?
Wie een beetje de levensloop van Johannes en ook van Jezus kent, weet dat zij beiden het leven hebben gelaten door andere machthebbers dan Trump, maar even gevaarlijk. Dictators zijn er te allen tijde. Met welk wapen, met welke krachten moet je proberen staande te blijven in weerwil van een overmacht, moet je misschien je laten overrulen en toch niet het onderspit delven? Dat is de grote uitdaging. Dat is wellicht ook de diepere bedoeling van het doopsel…
Wanneer Jezus gedoopt wordt, gaat Hij het water in, Hij gaat kopje onder, Hij komt weer boven en de Stem (ik denk dat het de stem van God, zijn Vader, is), de Stem zegt: Ik houd van jou. Dit gebeurt er in een notendop. Het staat er allemaal wat mooier en plechtiger, maar toch, in wezen is het heel eenvoudig, kernachtig. Dit ondergaat Jezus heel bewust, Hij is tenslotte dertig jaar oud. Ik ben gedoopt toen ik één dag oud was, maar ik heb later wel de betekenis van het doopsel leren kennen. Ook dan: mijn kop buigen, accepteren dat ik het niet allemaal in eigen hand heb, weten dat ik in vertrouwen verder kan gaan. En het allerbelangrijkste: dat er van me gehouden wordt. Weet u nog het moment waarop uw huidige man, uw huidige vrouw tegen u zei: ‘Ik hou van je’?
Op deze manier tegen het doopsel aankijken, maakt dat het een basiservaring kan zijn voor je verdere leven. Bij Jezus – en ook bij Johannes de Doper – is dat zeker het geval. Daardoor kunnen ze vrij blijven ook al worden ze geknecht en uiteindelijk gedood door de machthebbers van hun dagen. Geweld kan slechts overwonnen worden met vertrouwen en liefde. Harder terugslaan genereert alleen maar meer geweld. Vandaag is dat evenzo. Ik weet niet hoe Joe Biden losgeslagen demonstranten en de verdere aanhang kan verzoenen tot groei in harmonie in dat tot op het bot verdeelde land. Ik ben wel nieuwsgierig hoe wij elkaar nabij kunnen blijven, geteisterd door de gevolgen van de corona-lockdown. Hoe onze parochie tevoorschijn komt uit deze beproeving. Of ons vertrouwen, ons geloof, een tik heeft opgelopen of dat we juist sterker uit deze periode komen. Zet deze pandemie ons aan tot herbezinning of willen we zo snel mogelijk terug naar het oude-normaal?
Voor Johannes de Doper en voor Jezus breekt na hun doop een bijzondere tijd aan. We zien ze met het vuur van de heilige Geest (als een duif op Jezus neergedaald) mensen bemoedigen, zieken opbeuren en genezen, herstellen wat beschadigd is, kortom het werk van de heilige Geest zelf doen. Want we bidden met Pinksteren dat de heilige Geest het aanzien van de aarde zal vernieuwen. Dat betekent niet je storten in geweldige projecten (hoewel, soms…) maar op de bescheiden plek waar je leeft uitstralen dat er liefde in je zit omdat er van je gehouden wordt, door mensen, door God. Het zou ons vleugeltjes moeten geven.
Dir neemt de moeilijkheden, de uitdagingen die er ook zeker zijn (of komen) niet weg. Een mensenleven kent zijn ups en downs. Toch wordt je leven anders als je meegaat in deze stroom van de goede Geest van God. Vrijdag vierde ik nog de ziekenzalving van een 95-jarige vrouw waarvan twee van de zes kinderen verongelukt zijn. Ze is altijd positief gebleven en rechtop. Dat noem ik werk van de Geest. En Biden blijft rechtop met alles wat hij in zijn leven heeft meegemaakt, een vrouw en twee kinderen overleden. Maar de rozenkrans heeft hij in zijn zak om te bidden. Wie durft het aan om gedoopt te blijven? Kopje onder durven gaan, blijven dienen, ondanks alles? Dit zijn de mensen die we vandaag hard nodig hebben nu onze samenleving minder harmonisch is. Zijn wij die gedoopte mensen?
Joost Jansen, pastoor
