De Bernhezer Kunstkring geeft ons woorden van troost kado. In samenwerking met lokale ondernemers en instellingen worden op diverse plekken in onze gemeente reclameframes gevuld met gedichten. Toen ik van dit mooie initiatief hoorde, moest ik denken aan al die mensen die wel wat troost kunnen gebruiken.
Bijvoorbeeld de mensen die dierbaren zijn verloren, door het coronavirus of op een andere manier. Zij moeten verder met gemis en verdriet en kunnen dat soms maar beperkt delen met anderen. Mijn gedachten gaan ook uit naar mensen die ziek zijn of herstellen van het nare virus. Of wat te denken van de bewoners van verpleeg- en verzorgingshuizen, die al zo lang ons bezoek moeten missen? Troost ook voor ondernemers die inkomsten drastisch zien dalen of vrezen voor het voortbestaan van hun bedrijf.
De gedichten zullen naast troost ook hoop bieden. Hoop op betere tijden, die zich voorzichtig aandienen. We krijgen immers weer een beetje onze vrijheid terug. Gelukkig mogen onze jongste kinderen weer naar school, gaan de kappers open, kan er weer wat meer buiten gesport worden en gaan de treinen frequenter rijden. Dat smaakt naar meer, maar dat ‘meer’ komt niet vanzelf. We zullen nog steeds allemaal mee moeten werken om het virus terug te dringen. Door anderhalve meter afstand te houden, door drukte te vermijden, zoveel mogelijk thuis te werken, vaker de handen te wassen en bij verkoudheidsklachten thuis te blijven.
Het is verleidelijk om de teugels te laten vieren, dat begrijp ik heel goed na zoveel weken van sociale onthouding. Bovendien loopt het aantal besmettingen terug en neemt de druk op de ziekenhuizen af. Maar het virus is nog steeds onder ons en kan zo weer stevig toeslaan! We moeten daarom de maatregelen in acht blijven nemen. Dat vraagt van ons allemaal zelfbeheersing en eigen verantwoordelijkheid. Ik ben er van overtuigd dat we dat kunnen.
Marieke Moorman
Burgemeester
