Feest van de H. Stefanus, Lezingen: Handelingen 6:8-10;7:54-60; Matteüs 10:17-22
Soms hoor je ongenuanceerde borrelpraat in de zin van: Godsdienst brengt alleen maar ellende en oorlog… Ongenuanceerd natuurlijk, want dit is natuurlijk niet waar. Dat hoef ik hier niet uit te leggen. En tóch komen deze aantijgingen niet zomaar uit het niets.
Het roept ons, gelovigen, op en dwingt ons zelfs om na te denken waar dit soort praat vandaan komt. Godsdienstkritiek kan ons namelijk ook altijd iets leren…
Wel, ik denk dat het belangrijk is om in te zien dat er een groot verschil is tussen bevlogenheid en fanatisme, tussen overtuigingen en ideologieën. En dit zowel in politieke zin als op het vlak van religie. Als men praat over geweld en oorlog door religie en godsdienst, dan heeft dat praktisch altijd te maken met godsdienstfanatísme en de er vaak mee samenhangende politieke ideologíeën. We herkennen dit bij de Kruistochten in de Middeleeuwen, bij de godsdienstoorlogen in Europa een paar eeuwen terug, bij de oorlogen in het Middenoosten met terreurgroepen als IS…
We herkennen het óók al bij de religieuze spanningen in de tijd van Jezus. Stefanus is de geschiedenis ingegaan als de eerste die omwille van zijn geloof in Jezus is doodgemarteld. Na hem zouden in die eerste eeuwen nog vele christenen worden vervolgd onder de diverse wrede Romeinse keizers, zoals Nero en Diocletianus.
Dé grote vraag voor ons - christenen - is natuurlijk: hoe kunnen we voorkomen dat wij zélf geweld gebruiken; hoe kunnen wij voorkomen ook zélf te vervallen tot fanatisne en ideologieen? Ik denk: door al ons spreken en handelen steeds opnieuw te ijken aan de kernwaarden die Jezus ons heeft geleerd: liefde, mildheid, barmhartigheid en rechtvaardigheid.
Stefanus liet zich niet verleiden tot blinde haat, maar sprak: 'Heer, reken hun deze zonde niet aan'. Hiermee doorbrak hij de keten van haat door liefde en barmhartigheid. Fanatici die op déze manier geconfronteerd worden met Jezus' kernboodschap, zullen hierdoor misschien worden bewogen tot bekering.
Een prachtig voorbeeld hiervan zien we bij Paulus: hij werd van fanatiek vervolger tot één van de meest bevlogen verkondigers van Jezus' Blijde Boodschap. Laten ook wij daarom - gaande in de voetsporen van de H. Stefanus - ons spreken en handelen steeds blijven ijken aan de liefde en de barmhartigheid, om zo de soms gegronde godsdienstkritiek te kunnen weerstaan, en te kunnen worden tot geloofwaardige en oprechte verkondigers van de Blijde Boodschap van Jezus Christus.
Frank van Roermund o.praem.
