Mensen zijn soms gemakkelijk in beweging te brengen, zeker als ze ergens ‘tegen’ zijn. We zien dit vandaag bij protestmarsen, of bij de ‘gele hesjes beweging’. Sommigen weten niet eens wat er gaande is, ze lopen mee of zijn ‘beroepsrellers’. Een klein groepje is wel bewust van het impact en zijn zich bewust van de consequenties.
Zo iets is er ook aan de hand in Jeruzalem van het jaar 33 van onze jaartelling. Er zijn veel mensen in Jeruzalem vanwege het komende Paasfeest. Er is het kleine groepje rond Jezus te midden van die grote massa. Eentje begint er te schreeuwen, het is nog buiten Jeruzalem, volgens onze chroniqueur Lucas die we vandaag volgen. ‘Hosanna in den hoge’ en: ‘Gezegend Hij die komt in de naam van de Heer.’ Lucas laat het op Jezus slaan. We weten echter dat het meer gezongen werd naar al die mensen die voor het Paasfeest naar Jeruzalem kwamen, in grote groepen. Het kan zelfs op ons slaan die naar deze viering van Palmzondag zijn gekomen: wij zijn ‘gezegend in de naam van de Heer’! En te midden van die joelende menigte loopt Jezus, zwaar van de drie jaar dat Hij is rond getrokken met zijn boodschap van vrede. Hij kent de mens. Hij weet hoe wispelturig mensen kunnen zijn. Hier Hosanna, wat laten: kruisig Hem. Het lijkt wel roulette. Het is zo herkenbaar… De publieke opinie kan in een mum van tijd omslaan. En dat gebeurde… Toen. Ook vandaag.
Wij hebben onze palmtakjes ontvangen. Ook als de buxusmot te zeer heeft huisgehouden dan nog zijn er groenblijvende takken te vinden. Want het gaat steeds om groenblijvende takken, takken die door de doodse winter heen groen blijven en verwijzen naar leven. Wij hebben aan het begin van de Heilige Week, deze Goede Week, deze palmtakjes in handen gekregen om ons te laten leiden. Door de kwetsbaarheid van lijden en dood heen, nodigt het palmtakje ons uit gericht te blijven op leven. We hoeven onze oren niet te laten hangen, we mogen met opgeheven hoofd tegemoet gaan wat op onze weg komt. Laten we ons maar inspireren door Jezus die welbewust alles wat op zijn weg is gekomen, het hoofd heeft geboden, en zijn hoofd heeft gebogen in overgave aan God, zijn Vader. Blijven geloven in leven, zoals dit palmtakje de winter heeft doorstaan.
Dit is nu onze weg, in deze week. Wie deze week helemaal ingaat, laat toe dat hij groeit in geloof, hoop en liefde. Ik wil eerlijk bekennen dat overgave aan de weg van deze heilige, deze Goede Week, mij goed doet. Zoals bij jullie allemaal komen ook op mijn weg beren, troubles, lastige zaken, verlies ook. En als het dan niet is in mijn persoonlijk bestaan dan zeker bij al die mensen die mijn pad kruisen. Er wordt mij veel lijden toevertrouwd, de dood komt vaak om de hoek kijken. Ik heb zo’n Goede Week hard nodig. Want wie deze weg van Jezus met vertrouwen volgt, plukt hiervan zeker de vruchten. Een van de vruchten is zeker trouw blijven aan de weg die je in verbondenheid en liefde gaat. Ook hoop houden als weg om steeds door te gaan, hoop die geloof en liefde gaande houden, zoals een klein meisje aan iedere hand een volwassene bij de hand kan nemen.
Mooi in de Goede Week is de eigenheid van iedere dag, niet alleen van de Witte Donderdag, de Goede Vrijdag, de Stille Zaterdag en de zondag van Pasen. Ook de andere dagen hebben hun verhaal. Mij doet het goed dat er dinsdagavond een boetviering is. Gewoon je bezinnen op je kwetsbaarheid én de fouten die je hebt gemaakt. Ja, de fouten die we maken. Het is niet allemaal mooi wat er gebeurt en ieder van ons heeft hierin zijn eigen verantwoordelijkheid. Wat een groot goed dat je vergeving mag ontvangen.
Zo gaan we samen de Goede Week in. Deze viering is slechts een opmaat. Wanneer u thuis het palmtakje ophangt, achter een kruis of anderszins, sta er in de loop van de week dan eens bij stil. Gaan van de weg, de weg van The Passion. Uiteindelijk de weg van iedere mens want daarom blijft The Passion ons bezighouden. Omdat het zo herkenbaar is…
Joost Jansen, Abdij van Berne
