Mensen voor wie het glas steeds half leeg is en mensen van het halfvolle glas: wie kent ze niet? Jezus was (eigenlijk wil ik zeggen: is) een mens van het halfvolle glas. Dat merk je ook nu weer in dit stukje evangelie.Even de situatie: Jezus heeft zijn vrienden voor het eerst op pad gestuurd om mensen te bemoedigen, te troosten, om met een goed verhaal hen vrij te maken van geest. Ze komen terug en zijn enthousiast. Het werkt! Dat verhaal van Gods bemoeienis met mensen slaat in en mensen worden vrijer, ze worden opener voor elkaar. Reden om dankbaar te zijn. Ik dank U, God, Vader.
Ja maar… dan komt de mens van het half lege glas om de hoek kijken. En ook die mens zit ergens in ons, je hoeft het echt niet bij anderen te leggen. Ja maar… over een paar dagen is het toch weer hetzelfde liedje. Een alcoholist genees je niet zo snel. IS lijkt dan wel verslagen, maar als je niets doet aan corruptie, vriendjespolitiek en tweedeling in de maatschappij verschijnt er wel een andere IS op het wereldtoneel. Wanneer namelijk de voedingsbodem verpietert is, kweek je extremisten. Mensen die de zaken wat donker inzien, hebben soms het gelijk aan hun kant. Je kunt ze meestal moeilijk tegenspreken.
Het glas halfvol of halfleeg: heeft het met je karakter te maken? Zeker, maar je bent gelukkig niet veroordeelt tot je ‘karakter’. Er valt altijd ook iets aan te doen. Wat kun je doen om vaker te kiezen voor het glas halfvol, dus voor hoop en vertrouwen eerder dan voor een pessimistische kijk op mens en wereld? Het antwoord hebben we gehoord in de oude ervaringsverhalen die we beluisterd hebben. De profeet Zacharia zegt tegen zijn mensen: begin met dankbaar te zijn. En… verwacht Diegene die je zal helpen en die een boodschap heeft om ieder gelukkig te maken. En Jezus is een ware opvolger van de profeet Zacharia. ‘Ik prijs U, Vader, Heer van hemel en aarde…’ Je dag wordt zo anders als je begint met te danken dat je weer een nieuwe dag ontvangen hebt, dat je leeft en mag leven. Ook al kun je tegenslag hebben, begroet de nieuwe dag vol mogelijkheden om er bovenop te komen. En als het je mee zit, dank ook dan, je hebt het allemaal niet aan jezelf te danken, hoe hard je er ook voor gewerkt hebt. Soms zit het mee en soms is het pure pech zoals bij Robbert van der Heijden aan de Justitieweg met twee afgebrande varkensstallen.
Wie uitgaat van het halfvolle glas, ik moet eerder zeggen: wie bewust uitgaat van dat het glas halfvol is (en dat kun je ook voor jezelf beslissen), staat anders in het leven. Die mens begrijpt dan ook het vervolg van die hartenkreet van Jezus: mijn juk is zacht en mij last is licht. Wat je dan in je leven te dragen hebt, gaat gemakkelijker. Je richt je op de positieve kanten. ‘Elk nadeel heb zijn voordeel’, zei Johan Cruijff. Je gaat wat meer ontspannen met de dagelijkse realiteit om. Je wordt wat zachtmoediger en nederig van hart.
Maar komen we hier wel toe? Of rennen we door en horen en zien we niet eens deze mogelijkheid. Dan blijven we steken in de zorgen van het ogenblik en komen we er niet bovenuit. God kan dan niet zijn steentje aan je bijdragen. Hij heeft een warm hart voor ieder van ons en wil ons meetrekken, de negatieve spiraal uit. Je moet Hem wel de kans geven.
Binnenkort gaan er velen op vakantie. Nemen we dan de tijd om even lost te komen van het rennen en draven? Kunnen we oefenen om uit te gaan van het ‘halfvolle glas’ en met dankbaarheid te beginnen? We noemen dat met een mooi woord: onthaasten. Even gas terugnemen. Dat doen we ook met deze viering hier in onze kerk: gas terugnemen, onthaasten, op adem komen. De adem van de goede Geest van God. Laten we gewoon dankbaar zijn om elkaar. Kijk eens naar je buren hier in de kerk: we zijn er voor elkaar, zo hoop en geloof ik. We laten elkaar niet vallen, zo hoop en geloof ik. We sluiten mensen in bij ons gebed, ook de varkensboer aan de Justitieweg en zovele anderen. We zijn dankbaar om elkaar. Ik denk dat dit een Blijde Boodschap is, de moeite waard om uit te dragen. Je dag beginnen in dankbaarheid en eindigen met dank. De last die ieder van ons te dragen heeft, kan dan ook
licht worden. Joost Jansen, H. Augustinus parochie
