Een prachtige zomeravond en een afgeladen vol theater met publiek dat speciaal voor Youp kwam, die zijn allerlaatste ronde speelde, mooier kon het niet. Nog een keer lachen en soms ontroerd en stil zijn, om zijn kijk op het leven, over politiek, het me-too verhaal, het ouder worden, de rare tijd waarin we leven.
Twee uur lang speelde hij de sterren van de hemel en gaf hij ons een avond als nooit tevoren.
De avond eindigde met het lied "Niemand weet hoe laat ‘t is, dus moeten we dansen, vrijen, lachen en drinken vol vuur!" Op zijn zeventigste verjaardag zet hij een feestelijk uitroepteken achter zijn vrolijke carrière.
Het ga je goed Youp en bedankt voor de geweldige avond. Houdoe.
Tekst: Wilma van Zoggel
Foto’s Marjon van Herpen
