Deze keer breng ik een bezoekje aan Mevrouw Sigmans-van der Biezen, " een vief vrouwke van 91 jaar.’’ " Gewoon Trees, zo ben ik bekend, we hebben jarenlang een elektro-winkel gehad in de Abdijstraat. Ik heb altijd hard gewerkt en wil graag onafhankelijk zijn, zolang het kan." Ze woont al heel lang in de Hertog Janstraat , tegenover de Coop. "Ik doe mijn boodschappen zelf, ik kan mooi zien of het druk is" , lacht ze.
Hoe ervaart U deze tijd?
"Och", zegt ze, ‘’ als je bijna een eeuw oud bent, heb je veel meegemaakt, zoals de oorlog en de watersnood en er zijn ook al veel mensen dood in mijn omgeving, maar zo’n rare tijd als nu heb ik nog nooit meegemaakt. Henk is vijfendertig jaar geleden overleden en vanaf die tijd heb ik het zelf uit moeten zoeken, ik was nog maar 57 jaar. Ik zat in het bestuur van de KBO en de Ouderenbond, deed vrijwilligerswerk voor de zonnebloem".
Hoe komt U de dag door?
‘Ik vermaak me prima, 's morgens begin ik met de krant, dat is mijn beste vriend en ik heb een legpuzzel op tafel liggen, of mandala kleuren is ook heel mooi om te doen.
En ik mag graag cryptogrammen en als ik het niet weet, bel ik Pieta Spierings, die is ook heel fanatiek.
Het is wel jammer dat we nu niet kunnen kaarten, want ik zit in een kaartclub om te rikken of te jokeren en ik zing ook nog in een koor."
Haar kinderen bellen elke dag om te vragen hoe het met haar gaat. Haar dochter woont in Tilburg en twee zoons wonen in Schijndel en een zoon in Duitsland.
Die zoon uit Duitsland stond met de vrachtwagen op 2 mei op haar verjaardag voor haar deur lang zal ze leven te zingen, dat was een grote verrassing. ‘’In Duitsland kon zijn gezin zien dat hij hier voor de deur stond, da's apart hè. Wij han vruuger gin telefoon en sociale media.’’
Ze laat me ook nog de vele kaarten zien die ze kreeg om haar een hart onder de riem te steken in deze tijd en van de zonnebloem kreeg ze een zonnebloem met een lief kaartje.
Ze is heel blij met haar goede gezondheid en dat ze er goed mee om weet te gaan.
Ik wens haar het allerbeste.
Tekst: Wilma van Zoggel
Foto’s: Wim van der Lubbe
