Zo werden de bezoekers van harte welkom geheten tijdens de open monumentendag.
Smederij Thomassen is een begrip in de Abdijstraat sinds 1916 en sinds 2001 een rijksmonument. Ze zette dit jaar de deuren weer open om het publiek kennis te laten maken met het werk van de smid. Al vroeg in de ochtend was het er gezellig druk en werd het vuur al flink gestookt om te kunnen laten zien hoe men het ijzer kon smeden. Meer foto's.
In de smederij was veel gereedschap te zien, waarvan destijds veelvuldig gebruik werd gemaakt, maar waar nu veel mensen niet meer van het bestaan weten. Gelukkig waren daarom een aantal borden geplaatst met de naam. Soms stond er extra uitleg bij, maar natuurlijk waren er ook mensen die er over konden vertellen. Er werden herinneringen- en sentiment opgehaald, wat de ouderen terug bracht in de tijd van toen.
‘Na een dag te hebben gewerkt zat het zwart stof tot in de neus. Het viel niet mee om het er allemaal weer uit te krijgen’.
Bij de grote apparaten stond bijvoorbeeld de hoepelmaker, voor het walsen van repen die over de houten karrenwielen gingen. Er stond ook een zetbank voor het zetten van zinken bakgoten. Maar ook een slijpmachine voor schaatsen, scharen en messen.
Een goeie smid kan ook sierwerk maken, wat in dit geval ook ten toon werd gesteld. Hiermee kon de smid extra zijn vakwerk tonen. In het verleden was het bewerken van brons ook gebruikelijk, maar…. ‘Omdat brons een legering is met koper en de laatste jaren koper veelvuldig wordt gestolen, heeft dit deze bewerking zo’n beetje de das omgedaan’.
De jeugd mocht (onder vakkundige begeleiding) het hete ijzer zelf bewerken. Hierdoor sprak het vakmanschap ook voor deze groep meer tot de verbeelding. Zelf voelen hoe zwaar de hamer op het hete ijzer geslagen moet worden. Zien wat het eindresultaat is als het in water weer is afgekoeld, om vervolgens je eigen stukje bewerkt ijzer mee te mogen nemen. Hoe trots kan je dan zijn.
Tekst: Anja van Aarle
Foto's: Rien van Aarle
