Op 1 en 2 juni was er de laatste kans om Fazanterie De Rooie Hoeve van Merlijn en Marianne van den Wittenboer te bezoeken.De Fazanterie was bijna 20 jaar lang geopend voor publiek. Nu is het huis met de tuinen verkocht en wacht het een nieuwe toekomst. Meer foto's.
Tijdens deze zonnige dagen werd iedereen hartelijk welkom geheten en kon men nog één keer genieten van de plek waar menigeen is geweest voor de koffie, de rust, de kunst, de Japanse tuin of de fazanten.
Beeldentuin/vlinderweide
In de beeldentuin/vlinderweide wachtten de bloemen je op. De beelden toonden, ook na vele jaren, nog steeds statig hun vertrouwde schoonheid. De insecten vlogen behoedzaam rond en de verschillende soorten gras gaven zich over aan de wind.
Japanse tuin
Via de poort naar de Japanse tuin kwam je in een heel andere wereld. Het ‘wilde’ van de vlinderweide veranderde op dat moment in een tuin waar alles een zorgvuldig gekozen plekje had.
Vanaf de zijkant keek Boeddha wie er binnen kwam. Over de brug betrad je de tuin in zijn glorie.
Vanaf de zijkant keek Boeddha wie er binnen kwam. Over de brug betrad je de tuin in zijn glorie.
Alle elementen in de Japanse tuin hadden een betekenis. Het water, de planten, de kleur van de planten, het grint, de stenen. Ja, zelfs de manier waarop de stenen zijn neerlegt had een betekenis. Zo was bijvoorbeeld de Zen-tuin een gedeelte van rust, stilte en soberheid. De kleuren waren daar overwegend grijs, wit, lichtgeel. Aan de andere kant van de tuin waren de bloeiende, gekleurde planten.
Water speelde ook een grote rol. Er waren vijvers (waarvan één met koi-vissen). Maar niet alleen het ‘natte’ water, was belangrijk. Er was ook een grintzee, met daarin een walvis. De walvis was omgeven met kringen in het ‘water’ van grint.
Er lagen heel grote stenen in de tuin, een massa kleinere en een grote hoeveelheid grint.
Naast de zorgvuldig geplaatste stenen stonden de bouwsels, zoals: de muur van de Zen-tuin, het Boeddha-tempeltje, het bruggetje, de toegangspoort, het wachthuisje, het theehuis en de de koi-vijver.
Water speelde ook een grote rol. Er waren vijvers (waarvan één met koi-vissen). Maar niet alleen het ‘natte’ water, was belangrijk. Er was ook een grintzee, met daarin een walvis. De walvis was omgeven met kringen in het ‘water’ van grint.
Er lagen heel grote stenen in de tuin, een massa kleinere en een grote hoeveelheid grint.
Naast de zorgvuldig geplaatste stenen stonden de bouwsels, zoals: de muur van de Zen-tuin, het Boeddha-tempeltje, het bruggetje, de toegangspoort, het wachthuisje, het theehuis en de de koi-vijver.
Fazanten
In de afgelopen tijd hebben een aantal fazanten al een nieuw thuis gekregen. Voor nog een paar laatste fazanten worden nog afspraken gemaakt, om ook hun een goed onderkomen te bieden.
Al met al was het dit weekend, onder de stralende zon, nog één keer genieten van de wilde bloemen, de beeldentuin, de laatste fazanten en de serene rust in de Japanse tuin. Even weg van het jachtige leven en drukke bestaan. Nog één keer heerlijk mijmeren en genieten van de schoonheid van de natuur.
En wat betreft de toekomst van de tuinen?
De nieuwe bewoners hebben respect voor al het werk wat Merlijn heeft verzet en kunnen ook erg van de tuinen genieten. Zoals het er nu naar uit ziet zullen deze blijven bestaan.
De nieuwe bewoners hebben respect voor al het werk wat Merlijn heeft verzet en kunnen ook erg van de tuinen genieten. Zoals het er nu naar uit ziet zullen deze blijven bestaan.
Tekst: Anja van Aarle
Foto's: Piet van Helvoort
