De Meierijsche Museumboerderij opent het seizoen met een prachtig lentezonnetje, maar ook de vrieskou is nog voelbaar.
Toch kunnen de kinderen volop het nieuwe leven bewonderen, aaien en in de hand nemen. Konijntjes, geitjes, muizen en kuikentjes gaan van hand naar hand. Hoe leuk is het om die blijde snoetjes te zien als ze op de pony een rondje mogen rijden.
In de boerderij worden de verhalen over vroeger vertelt en in de historische Hof ligt de grond er al bewerkt bij om te kunnen gaan zaaien, helaas zijn de nachten nog te koud en moeten ze nog even geduld hebben. Tussen de verschillende kramen is er eentje wel opvallend…vogelhuisjes, brood en een fles met kleine borrelglaasjes. Dat vraagt om meer informatie.
Cunera Slûkske
Jos van Empel wordt er bijgehaald , want die weet hier alles van. ‘ Eigenlijk is het ontstaan omdat we een blijvende herinnering wilden hebben van Cunera’, vertelt Jos. ‘ Hier in de museumboerderij zijn de relikwieën van Cunera van Heeswijk, Kaathoven en omgeving opgeslagen. Nico van Doorn heeft daar al verschillende lezingen over gegeven. Het ‘ Slûkske’ is zo ontstaan. Mensen ontvangen in je museum met iets bijzonders en dan zo snel mogelijk aan de praat te krijgen.’ Nou ik moet zeggen dat het een heerlijk slokje op de borrel is! ‘ En als grapje’, vertelt Jos,’ hebben we de borrel en de glaasjes in een vogelhuisje verstopt. Die kan dan gewoon in de tuin aan de muur worden gehangen en in plaats van vogeleitjes bekijken, kun je een neutje nemen.’ Zelf de lang gekoesterde hooiberg heeft zo dan toch een plaats ingenomen, maar wel in een verrassende vorm.
Brabantse gemoedelijkheid ten top!
Dat educatie hoog in het vaandel staat was ook deze dag merkbaar, niet voor niets brengen jaarlijks wel 2500 kinderen een bezoek aan de boerderij.
Zeker de moeite waard om daar eens te stoppen en een bezoek te gaan brengen.
Tekst: Ine Zonneveld
Foto’s: Rien van Aarle
