Om 10u opende de deur zich voor de ‘snuffelaars’, maar om 8u stonden de eerste mensen al te wachten om er zeker van te zijn dat ze als eersten naar binnen konden gaan. Meer foto's. Het eerste uur was het dan ook dringen geblazen om iets van je gading te kunnen vinden. De vrijwilligers hadden het ruim en heel overzichtelijk uitgestald en veel van de spullen hebben weer een nieuwe bestemming gekregen.
Eindeloos werd er gezocht naar speciale dingen die een verzameling weer kan uitbreiden of zoals een meneer die allemaal kaarsen verzamelt. Ik vraag hem wat hij er mee gaat doen. ‘Nou, mevrouw, ik brand iedere dag drie kaarsen, een voor mijn broer en een voor mijn maat, die alle twee overleden zijn en natuurlijk een bij Maria'. Helemaal gelukkig gaat hij met een volle tas huiswaarts.
Of het jongetje dat met zijn sigarenkistje rondloopt met daarin zijn spaargeld en dan vraagt wat het prachtige gouden vogeltje kost. Nou een euro wil hij er wel voor betalen. Even later zie ik hem naar zijn vader lopen. ‘Kijk eens papa die heb ik voor jou gekocht!’.
Zo heeft ook ieder voorwerp al een geschiedenis achter de rug en dan bekijk je het toch wel even anders. Mooi om te zien hoe blij er iedereen van wordt als ze iets gevonden en gekocht hebben.
Ook alle mensen die een warm hart hebben voor het Willibrordcentrum worden er blij van. Want de opbrengst gaat in hun spaarpot om de uitbreiding van het centrum te kunnen gaan verwezenlijken.
Tekst: Ine Zonneveld
Foto’s: Corrie vd Heijden
Foto’s: Corrie vd Heijden
