Moedig stappen 2 kleine voetjes voor me uit.
Dappere wiebelbeentjes, onstabiel maar enthousiast op weg naar boven.
De eerste verdieping en direct door, helemaal omhoog.
Hij kirt van plezier en kijkt zijn ogen uit.
De mist hangt nog over het landschap en even lijkt de wereld stil te staan.
Ik wijs richting het kasteel en ons mooie dorp, een moment voor ons tweeën daar bovenaan.
Alle plekken die ik al zo vaak heb gezien opnieuw beleven, dat is wat ik nog het mooiste vind.
Er gaat een wereld voor je open, door de ogen van een kind.
Tekst en foto: Stephanie Cranen
Niets mooier dan het plezier van een kind!
Het geeft mij weer energie voor een nieuwe dag.
RSS lijst met reacties op dit artikel