Redactioneel

Nu het er naar uitziet dat er een einde komt aan deze vreemde tijd, denk ik aan wat we de afgelopen maanden hebben veranderd en hoe alles dadelijk zal zijn.

Als het dadelijk allemaal weer kan…..Wat willen we dan gaan doen? Wat missen we nu het hardst? Eindelijk weer naar de kapper, een pilsje met wat vrienden, een keer lekker uit eten of gewoon gezellig een spontaan kopje koffie.

Maar zijn er ook dingen die we door Corona zijn gaan doen, die we er in willen houden?

Daar waar een negatieve kant is, gaat vaak het positiefs in de schaduw verloren. Nieuwe tradities en gewoontes zijn ontstaan, we zijn wat meer bij onze “vrijheid” stil gaan staan.

Ik vraag me af of we dadelijk, terugkijkend op de Coronacrisis, ook zullen beseffen dat er mooie momenten zijn geweest.

Momenten waarop ons land maar ook vooral ons dorp samen kwam. Momenten waarop we hebben laten zien hoe sterk we zijn en hoezeer we elkaar willen helpen. De pauzeknop die even ingedrukt leek te worden, geen (minder) verplichtingen en meer momenten thuis.

Laten we zorgen dat we straks, ondanks alles, kunnen zeggen dat we er het beste van hebben gemaakt en Corona niet alleen hebben doorstaan. Laten we de tijd nemen om te genieten van de mooie momenten en stil te staan bij alles wat anders aan ons voorbij zou zijn gegaan. Zodat we straks, als het allemaal voorbij is, kunnen zeggen: “We hebben het goed gedaan”!

Het eind komt langzaam maar zeker (eindelijk) in zicht. Ik hoop dat iedereen nog even kan volhouden, even verder kan kijken dan de schaduw en de positieve kanten belicht.

Tekst: Stephanie Cranen