Daar krijg je het warm van…
“De oude wulp flikt het weer” Deze melding met ontzag is van Gerrit Gerritsen, die al 40 jaar onderzoek doet naar de wulp.
Deze wulp werd 33 jaar geleden als kuiken door hem geringd en bleek na aflezing van de ring de oudst geregistreerde wulp van Europa te zijn.
Filmpje: zie hieronder.
Balledonk
Dit jaar was hij weer terug op dezelfde plek (het Dalfserveld) en heeft kuikens, die ook weer door Gerrit zijn geringd. Wat een circle of life!
Ondertussen vallen door de hitte de mussen van het dak en zijn mens en dier blij met de regen die kwam. De scholeksters op de diverse daken in het dorp hielden desondanks in de hitte stand. Een wonderlijk gezicht is het om zo’n wakende oudervogel te zien op een schoorsteen. Zijn luidruchtig commentaar op gevaar, communicatie met kuikens en echtgenote; opvallen doen ze, deze herriemakers. Ieder jaar kiezen meer ouderparen het dak als broedplek. Ongelofelijk, het moet voor de kuikens niet te harden zijn geweest in de hitte. Hopelijk zijn ze niet met de kolkende regenstromen in de afvoer terecht gekomen.
“Ze houden in ieder geval het hoofd koel”
Broedt er dit jaar een scholekster op jouw dak? Dan zijn ze er het volgend jaar wellicht weer. Het is fijn als je het ons meldt, we kunnen misschien kijken of we voor wat schaduw kunnen zorgen en eventueel gaas over de afvoerpijp spannen. Nu nog een veilige afdaling voor de kuikens, hoe zal dat gaan midden in het dorp?
Het “Jumbokuiken” is in ieder geval op veilige grond. Na een hachelijke omzwerving over parkeerplaats en straat is hij door zijn ouders naar een veilige plek geleid.
Daar pikt hij zelfstandig zijn kostje bij elkaar, maar regelmatig rent hij op zijn nu nog roze poten naar één van zijn ouders als hij vermoedt dat er een vette regenworm uit de grond getrokken wordt.
We zijn blij verrast over het feit, dat er dit jaar nog steeds veel kievitkuikens lopen, waaronder ook een aantal vliegensvlugge, wat veel voldoening geeft. Met een beetje geluk zullen deze jongelingen de vergrijsde populatie wat kunnen oppeppen. Ze houden in ieder geval het hoofd koel en zoeken op het heetst van de dag hun voedsel in de smalle schaduw van het opgekomen mais.
Op een zinderende akker zingt de leeuwerik onverstoorbaar op een grote zandkluit, een scholekster zit in de schaduw achter een weidepaal. Een betrokken weidevogelboer stuurde dit bericht: Tijdens het maaien geen nesten gezien, maar wel dit reekalf”
Alles wat aandacht krijgt groeit!
Femke Brouwer
Weidevogelbescherming Bernheze
www.scholeksterophetdak.nl
