Redactioneel

200304 PK HerbestemmingWillibrorduskerk 23Bij binnenkomst achterin de kerk werd iedereen gastvrij ontvangen met een kop koffie/thee. Vervolgens begaf men zich naar het priesterkoor waar een 40-tal stoelen stonden opgesteld. Maar door de grote toeloop waren dit er veel te weinig. Er werden overhaast nog stoelen bijgehaald waardoor de meeste mensen op een zitplaats konden plaatsnemen.

Inleiding
De inleider avondvoorzitter Robbin Pennings opende de bijeenkomst en gaf blijk verrast te zijn door de grote opkomst. Aan de hand van een power-point legde hij uit hoe het verloop van de avond was gepland.

Meer foto's.

Allereerst kon men dringende vragen stellen en keek hij even naar de samenstelling van de belangstellende bezoekers. Zo peilde hij leeftijd, hoe lang men in Heeswijk woonde, binnen welke afstand van de kerk men is gehuisvest en of men parochiaan was. De overgrote meerderheid bestond uit senioren, en slechts een enkele jongere. Hij sprak de wens uit dat er deze avond ook veel verfrissende of nieuwe ideeën naar voren zouden worden gebracht.

Mogelijkheden
Vervolgens nam directeur Hans Pepers van projectontwikkelaar Groupcare uit Vught het woord en vertelde over de mogelijkheden en eventuele bestemmingen voor de kerk en directe omgeving. Daarbij gaf hij aan dat ook de voormalige pastorie, waarin momenteel kinderopvang de Kindertuin is gevestigd en het naast het kerkgebouw gelegen Willibordcentrum in de plannen worden meegenomen. Voor de invulling of bestemming wordt o.a. gedacht aan een zorgcentrum, woningen voor ouderen en starters, huisartsenpraktijk, e.d. De huidige vorm van het kerkgebouw zal echter zoveel mogelijk gehandhaafd blijven. Er is natuurlijk ook met diverse afdelingen bij de gemeente overleg geweest over wat zoal mogelijk is. In veel gemeenten in Brabant is men al met vergelijkbare ontwikkelingen bezig. In onze situatie vindt er ook overleg plaats met Stichting Laverhof.

Pastorie en Willibrordcentrum
Over het in stand houden van het Willibrordcentrum en de oude pastorie kon geen passend antwoord worden geven omdat deze onderdeel vormen van de herontwikkeling. De wensen hierover worden serieus meegenomen in de planopzet.

Karakter
Hierna nam Architect Hans van den Tillaart het woord en hij vertelde over wat er zoal mogelijk is bij de herontwikkeling van deze kerk. Hij gaf een globale inkijk van mogelijkheden waarbij de plaatselijke wensen een rol zullen spelen. Verder gaf hij aan dat er beperkingen zijn gezien de bouwstijl en het karakter. Men dient zeker rekening te houden met substantiële veranderingen en/of aanpassingen e.e.a. in relatie tot de herbestemming en invulling daarvan. De kans lijkt reëel dat er ook een procedure dient te worden gevoerd om te komen tot wijziging of aanpassing van het bestemmingsplan. Een dergelijke procedure neemt alleen al 1 tot 1½ jaar in beslag. Afhankelijk van keuzes en aanpak kan het gehele traject van herontwikkeling – gezien ervaringen elders – al snel uitlopen tot meerdere jaren. In de aanpak staat participatie van de burgerij hoog in het vaandel, hiermee wordt vooruitgelopen op de aanstaande veranderingen in de omgevingswet. Positief is dat burgemeester en wethouders van de gemeente Bernheze overwegend positief staat tegenover een herontwikkeling, zeker als die mede gedragen wordt door de gemeenschap in de dorpskern van Heeswijk-Dinther.

Participatie
Tenslotte werden de bezoekers in groepen verdeeld en konden zij gesprekstafels bezoeken, waar hun meningen werden gevraagd en genoteerd over de onderwerpen woonwensen, herbestemming gebouwen en omliggende openbare ruimte. Om meer duidelijkheid te geven over de openbare ruimte had de architect een maquette gemaakt die voor de aanwezigen verhelderend werkte.

Samenvatting
Tot slot werd e.e.a. kort samengevat en werd er zo enige duidelijkheid geschapen in de onderwerpen. De manier van vragen waar ben je “Trots op” en wat zijn je “Wensen” sprak velen aan en had hen geholpen om een mening te vormen. Namens de projectontwikkelaar dankte Hans Pepers iedereen voor zijn komst en zijn inbreng die in een fijne sfeer plaatsvond.

Als afsluiting was er ruimte om na te praten in het Willibrordcentrum onder genot van een drankje of borreltje.

Tekst en foto's: Peter Kriele