Meer dan vijftig kinderen waren met hun ouders, opa en oma of leidster naar de molen gekomen om de muizen te vinden.
Een glaasje limonade en een echt ‘muizenkoekje’ werden er uitgedeeld bij binnenkomst. En de kleurplaten van de molen waren een leuke activiteit om de wachttijd aangenaam door te brengen. Wat werd er hard gewerkt!
Opa Gijs las voor uit het boek: Muis Jan op de molen. Met volle aandacht werd er geluisterd naar de belevenissen van de muizen Jan en Jeannetje. En dan gaat opa Gijs met de knapzak voorop naar de molen met een hele lange stoet kinderen achter zich aan. ‘Ik lijk wel de Rattenvanger van Hamelen’, zegt hij dan terecht. De kinderen mochten in de twee molens op zoek naar de plekken waar muis Jan ook was geweest. Overal kwamen ze muizen tegen.
De kinderen mochten zelfs de steile trap opklimmen in de windmolen, zoals de echte molenaars dat altijd doen. Wat spannend was dat, maar iedereen durfde het en er was werkelijk niemand beneden gebleven. En alle kinderen weten nu dat je de wieken niet kunt ‘remmen’ als je ze stil wilt zetten, maar dat je ze moet ‘vangen’. En wat ook heel speciaal was deze middag… alle kinderen die dat durfden mochten in de grote wiek van de molen klimmen.
Een geslaagde,gezellige en leerzame middag was het. En de muizenplaag…..die is verdwenen, want alle muizen zijn gevlucht naar andere oorden.
Tekst en foto’s: Ine Zonneveld